Військова література

Про що книга «Незламні. Книжка про спротив українських жінок у війні з російськими загарбниками»
«Незламні» — книга про українок, про силу українського духу, про жіночу єдність, про стійкість, коли треба покинути домівку і рятувати сім’ю, а потім країну, про якості, які українки відкрили в собі з початком війни, про те, як вони допомагають армії та мріють відновлювлювати країну.

До збірки увійшли 30 історій жінок-військових, парамедиків, волонтерів, засновниць фондів і притулків, адвокатів, які представляють права українського народу у різних країнах, про жінок, які організовують марші, щоб голос України почули всюди.

Видання має привернути увагу світової спільноти до всеохопної діяльності українських жінок, які пішли до лав ЗСУ чи теороборони, збирають гуманітарну допомогу, а потім під кулями її розвозять, рятують з-під завалів поранених, надають медичну допомогу, ціною власної безпеки евакуюють дітей, літніх людей, тварин. Українки відкрили в собі такі якості, про які навіть не думали.

Ця книга про мудрість і незламність української жінки. 

"Od razu zdajesz sobie sprawę, że czytasz strony wielkich annałów, z których na naszych oczach tworzy się nowa Historia." (Sierhij Żadan)

Kim on jest – bohaterem czasu spędzonego z Tobą? Wiek, płeć, wykształcenie... reszta danych ankietowych nie jest szczególnie interesująca. Chcę coś o nim usłyszeć, zobaczyć świat jego oczami, aby zrozumieć, czym różni się od ogółu społeczeństwa… od osób niebędących bohaterami. Patryk wyruszył na wojnę, aby poznać bohaterów, w wyniku czego stał się jednym z nich: zwyczajnym, niewidzialnym w spokojnym mieście i niezastąpionym na linii ognia. tak powstała ta książka. O wojnie, o ludziach wojny. To było pisane dla nich, dla Ciebie i dla mnie, i trochę dla samego autora.

Istnieje nieznany wielu świat, który zwykle zaczyna się tuż za najbardziej zewnętrznym okopem przeciętnego żołnierza na linii kontaktu lub pozostaje na zawsze w torbie na ramię żołnierza.

Są to lęki, które uwalniają się wraz z pierwszy strzał i który nigdy nie wyjdzie poza zamknięte włazy pancerza pojazdów bojowych. To cienie w głębi ziemianek czy zardzewiałe pozostałości sprzętu na poboczach zniszczonych dróg obwodu donieckiego – każdy z własną historią, którą warto usłyszeć lub zapamiętać.

To są te chwile które składają się na życie ludzi w czasie wojny i wieczności - poza nią To wiersze, do których na pewno będziesz wracać, niezależnie od tego, czy Ci się podobały, czy nie.

To pozbawione ozdób prawdziwe wspomnienia, niczym siatka kamuflażowa, zamaskowana artystycznymi opisami na skąpych stronach powieści .

„Po drugiej stronie wojny” to świeże spojrzenie na wydarzenia sprzed stu lat. I choć chodzi o I wojnę światową, autor nawiązuje do współczesności, opierając się nie tylko na uniwersalnych, ale i pewnych wzorcach historycznych.

Powieść „Po drugiej stronie wojny” oferuje oderwać się od teraźniejszości i spojrzeć na znane tematy z niecodziennej perspektywy. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze czołgi i samoloty. Pierwsze krótkie spódniczki. A dla kogoś - pierwsza miłość. Powstanie Czerwonego Krzyża i formacja niezależnej kobiety. Znalezienie drogi do domu i odnalezienie drogi do siebie. Miłość do Ojczyzny i miłość bliźniego. Powieść stawia trudne i niewygodne pytania, które przez sto lat nie straciły na aktualności.

Główni bohaterowie powieści – Niemiec Bastian von Detten i Francuzka Constance Chartier – spotykają się we francuskich Ardenach w wiosna 1914r. Krótki i burzliwy romans kończy się ciążą i ślubem, jednak początek wojny rozprasza nowożeńców na różne strony frontu. Połączenie między nimi zostaje zerwane, a każdy z nich rozpoczyna własną wojnę i własną historię. Każdy musi wszystko stracić i znaleźć swoje miejsce w życiu, sprawdzając siłę swoich przekonań i siebie.

Powieść pozwala czytelnikowi spojrzeć na wojnę oczami wszystkich stron: Niemców, Francuzów, a nawet neutralni Szwajcarzy. Jednak bohaterowie powieści – żołnierze, lekarze, ochotnicy, uchodźcy – są na tyle bliscy i zrozumiałi dla ukraińskiego czytelnika, że ​​wszyscy są jednakowo „swoimi”.

Powieść pozwala czytelnikowi spojrzeć na wojnę oczami wszystkich stron: Niemców, Francuzów, a nawet neutralnych Szwajcarów. Jednak bohaterowie powieści – żołnierze, lekarze, ochotnicy, uchodźcy – są na tyle bliscy i zrozumiałi dla ukraińskiego czytelnika, że ​​wszyscy są jednakowo „swoimi”.

Powieść pozwala czytelnikowi spojrzeć na wojnę oczami wszystkich stron: Niemców, Francuzów, a nawet neutralnych Szwajcarów. Jednak bohaterowie powieści – żołnierze, lekarze, ochotnicy, uchodźcy – są na tyle bliscy i zrozumiałi dla ukraińskiego czytelnika, że ​​wszyscy są jednakowo „swoimi”.

Łzy w oczach. Mróz na skórze. To wszystko, co musisz wiedzieć o wierszach i pieśniach poety wojskowego, weterana Hleba Babicha.
Dwujęzyczny zbiór poezji jest szczery do szpiku kości i ma potężną broń. Właściwie jest to broń we współczesnych działaniach wojennych.

„Kiedy działa broń, milczą muzy” – nie o nim. Jego szalone muzy krzyczą głośno, uciszając luki, przenosząc wszystkich ze spokojnego, cichego, dobrze odżywionego życia do czarno-białego świata wojny. A także śpiewają głosem „Kozaka Systemów”, uzupełniając przenikliwe teksty muzyką.