XXI

Od 9 sierpnia 2020 r. na Białorusi trwają protesty przeciwko grupie przestępczej podającej się za rząd. Dzięki tym protestom udało się już podzielić życie Białorusinów na „przed” i „po”. Książka „Obudzimy się inaczej” to zaproszenie do wysłuchania niezwykle pięknej i jednocześnie straszliwej muzyki rewolucji w głosach dziesięciu współczesnych białoruskich pisarzy: Tacyany Niadbai, Hanny Sewiarynets, Algierda Bakharewicza, Marii Martysewicz, Dmitrija Strotsev, Julia Tsimafeeva, Uładz Lyankiewicz, Andrey Khadanovich, Valzhina Mort i Uladzimyer Arlova. Posłuchajcie nie tylko świadectw, analiz i refleksji białoruskich intelektualistów, ale także nadziei i rozpaczy, dumy i bólu, pewności i sceptycyzmu, radości i strachu przed ludźmi, którzy zasługują na szacunek, godność i empatię, bo bez tych wszystkich emocji i ich wydźwięku jakakolwiek solidarność i prawdziwe zrozumienie tego, co dzieje się na Białorusi, jest niemożliwe. Jednak te wywiady z pisarzami białoruskimi to nie tylko rozmowy o dzisiejszej Białorusi, Białorusi za Łukaszenek, ale także próba zobaczenia i zrozumienia Białorusi w całości: z jej historią, tradycjami i cechami narodowymi. Pod pewnymi względami jest bardzo podobna do Ukrainy, a pod pewnymi względami radykalnie się od niej różni. Dla każdego, kto jest gotowy przyjąć czyjąś tragedię jako swoją i dzielić radość bliźniego jak swoją.

Na okładce ilustracja autorstwa Anny Redko z cyklu Białoruś2020 „Pisz listy do więźniów politycznych” ( 2020).

Autorką projektu i redaktorką jest Iya Kiva.
Autorką pomysłu jest Olya Hnatiuk.
Szefem projektu jest Tetiana Teren.

Biblioteka ukraińskiego PEN.

Publikacja powstała przy wsparciu Międzynarodowego Funduszu „Odrodzenie”.

Zbiór baśni o skrzacie Lesyku to ciepłe, życzliwe, czułe i zarazem fascynujące opowieści o niezwykłym bohaterze. Potrafi wszystko: poruszać się w powietrzu, grać na szklanym pianinie, rozmawiać ze zwierzętami, nawiązywać prawdziwe przyjaźnie z Aniołami, a co najważniejsze: spełnia tylko dobre uczynki i dobrocią obdarza innych.
Lesyk mieszka w niezwykłym mieście — Czerniowce, gdzie rozgrywają się wszystkie jego przygody. Książka nie tylko podzieli się ciekawymi historiami, ale stanie się także pierwszym przewodnikiem po przytulnym historycznym mieście dla młodych czytelników.

„Po drugiej stronie wojny” to świeże spojrzenie na wydarzenia sprzed stu lat. I choć chodzi o I wojnę światową, autor nawiązuje do współczesności, opierając się nie tylko na uniwersalnych, ale i pewnych wzorcach historycznych.

Powieść „Po drugiej stronie wojny” oferuje oderwać się od teraźniejszości i spojrzeć na znane tematy z niecodziennej perspektywy. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze czołgi i samoloty. Pierwsze krótkie spódniczki. A dla kogoś - pierwsza miłość. Powstanie Czerwonego Krzyża i formacja niezależnej kobiety. Znalezienie drogi do domu i odnalezienie drogi do siebie. Miłość do Ojczyzny i miłość bliźniego. Powieść stawia trudne i niewygodne pytania, które przez sto lat nie straciły na aktualności.

Główni bohaterowie powieści – Niemiec Bastian von Detten i Francuzka Constance Chartier – spotykają się we francuskich Ardenach w wiosna 1914r. Krótki i burzliwy romans kończy się ciążą i ślubem, jednak początek wojny rozprasza nowożeńców na różne strony frontu. Połączenie między nimi zostaje zerwane, a każdy z nich rozpoczyna własną wojnę i własną historię. Każdy musi wszystko stracić i znaleźć swoje miejsce w życiu, sprawdzając siłę swoich przekonań i siebie.

Powieść pozwala czytelnikowi spojrzeć na wojnę oczami wszystkich stron: Niemców, Francuzów, a nawet neutralni Szwajcarzy. Jednak bohaterowie powieści – żołnierze, lekarze, ochotnicy, uchodźcy – są na tyle bliscy i zrozumiałi dla ukraińskiego czytelnika, że ​​wszyscy są jednakowo „swoimi”.

Powieść pozwala czytelnikowi spojrzeć na wojnę oczami wszystkich stron: Niemców, Francuzów, a nawet neutralnych Szwajcarów. Jednak bohaterowie powieści – żołnierze, lekarze, ochotnicy, uchodźcy – są na tyle bliscy i zrozumiałi dla ukraińskiego czytelnika, że ​​wszyscy są jednakowo „swoimi”.

Powieść pozwala czytelnikowi spojrzeć na wojnę oczami wszystkich stron: Niemców, Francuzów, a nawet neutralnych Szwajcarów. Jednak bohaterowie powieści – żołnierze, lekarze, ochotnicy, uchodźcy – są na tyle bliscy i zrozumiałi dla ukraińskiego czytelnika, że ​​wszyscy są jednakowo „swoimi”.

„Terarium” zaczyna się jako realistyczny, dokumentalny dowód zamkniętego świata: wczorajszy uczeń nagle trafia do akademii służb specjalnych. Jednak w miarę rozwoju opowieści narasta podejrzenie, że tekst opowiada o czymś innym: o dekonstrukcji mitów, duchu epoki zmian, ucieczce od rzeczywistości, psychologii samotności i samozagłady. Utwór ukazuje się po raz pierwszy.
„Przygoda” to zaktualizowane (i ostateczne) wydanie popularnej powieści o półtorarocznej podróży bez pieniędzy i planu, a czasem i bez niezbędnych dokumentów. Autor jeździ „dieslami do Nowego Jorku”, po czym zarobkowo pracując fizycznie, autostopem podróżuje po Meksyku, Kubie, Belize i dalej na południe przez Amerykę Środkową.
W połączeniu z powieścią „Terrarium”, „Przygoda” jako opowieść o rozpaczliwej wolności jest postrzegana w nowy sposób. Teksty te są tezą i antytezą tworzącą całość.

üPopulacja straciła ludzką postać dawno temu. W świecie ösobina kołatanie serca jest przestępstwem, straszną chorobą. Całkowite zakazy uznano za absolutną wolność, miłość do ojczyzny zastąpiono agresywnym militaryzmem politycznym, zwierzęta domowe stały się robotami, stworzonymi po to, by szkolić swoich panów w wyrafinowanym sadyzmie. Sprawiedliwość dopełniła się poprzez wydanie pięknej, ale bezwzględnej Afrodyty. Idealnym społeczeństwem rządzi umysł. Jedyną przeszkodą na drodze do idealnego porządku jest terroryzm Herza, który powstał w wyniku globalnej pandemii kardiologicznej.
Przestrzegający prawa ösoul David sumiennie pracuje dla dobra „Imperium” w ośrodku telewizyjnym, pomagając stworzyć produkt informacyjny, z którego powinni regularnie korzystać wszyscy przedstawiciele üPopulacji. Dawid – trybik w bezlitosnej machinie propagandowej – wpada w wir wydarzeń,

Magiczna liczba powieści „Przy powozie pod martwym lisem” to osiem. Być może dlatego, że ósemka przypomina helisę DNA, klepsydrę lub wstęgę Mobiusa, symbolizującą jeśli nie nieskończoność, to przynajmniej ciągłość. Nic więc dziwnego, że głównymi bohaterami dzieła są właściwie linie genetyczne, pęknięcia czasowe i ciągła walka o prywatne „ja” i narodowe „my”. Utkana niczym sieć z fragmentów czasu i przestrzeni, z fikcyjnych i prawdziwych historii, okraszona odrobiną literackiej magii, powieść nie jest wstążką z tekstem, którymi dziewczyny dekorowały swoje warkocze, ale raczej „łapaczem snów”, starożytnym amuletem . W centrum tego amuletu w kształcie ósemki stoi ukraińska arystokracja – zapomniana, zdeptana w błocie, zmielona na pył, a jednak niczym feniks za każdym razem odradza się z popiołów w walce o honor i godność.

Książka ukazała się dzięki programowi wsparcia Czerniowieckiego Wydawnictwa Książkowego ODA.

„Dla mnie osobiście jest to absolutnie realistyczna opowieść o życiu kilku pokoleń połączonych ze sobą bohaterów , z wieloma wątkami miłosnymi, rozdzierającymi serce przygodami i kryminałami kryminalnymi, wspaniale oddaje kluczowe momenty narodowej przeszłości.Stworzona w wyobraźni autora rzeczywistość, która trwa w różnych miejscach przestrzeni i czasu przez co najmniej ostatnie dwieście lat lat ma szansę zaistnieć w świadomości zbiorowej, zapełnić białe plamy w rozumieniu i postrzeganiu własnej przeszłości przez najmłodsze pokolenia.Teksty takie często wyrastają z wąskich ram literatury przygodowej, stając się częścią mitologii narodowej, przerośniętej legendy i głębokie interpretacje. Jednym słowem sam to przeczytam i zapraszam!" (Yurii Chorney)

Powieść „Woda, sieć” współczesnej chorwackiej pisarki Nady Gasič rozpoczyna się dramatycznym wydarzeniem – wielką powodzią, która pod koniec października 1964 roku zalała i zniszczyła kilka dzielnic Zagrzebia, w tym Trešnievkę. To właśnie w tym czasie czytelnik poznaje jedną rodzinę, aby w następnym rozdziale został przeniesiony wraz z członkami tej rodziny do roku 2009, do tej samej dzielnicy Treszniewki i prześledzić jej koleje życia w obecny. Autorka skupia się na życiu trzech sióstr i dzielnicy Zagrzebia, w której doszło do przestępstwa. Ale pisarka nie ogranicza się do gatunku czysto detektywistycznego, nie brakuje w niej także elementów dramatu rodzinnego, baśni, a nawet popularnej prozy kobiecej. Śluby, morderstwa, skomplikowane relacje siostrzane, zawiłe relacje małżeńskie, śledztwa policyjne,